Вариант 1
Змітрок быў звычайным чалавекам з маленькай беларускай вёскі. У яго не было нічога асаблівага: звычайная праца на полях, паходы ў лес за дрывамі, удзел у сельскіх традыцыях і святах. Але адзін дзень яго жыццё змяніўся да неўпазнавальнасці.
У адзін прыгожы дзень, калі сьвіціла маладая вясна, Змітрок прайшоў па дарозе і пачуў чароўны гук дудачкі. Гук быў такі чароўны, што Змітрок замаціўся, а патым пайшоў у напрамку, з якога чуўся музыка. Прыйшоўшы да паліваны, ён убачыў вачародзіцельнага гукара — афарыста, які гуляў на дудзячцы. Яго мелодыя была такая прыгожая, што Змітрок забыў пра ўсё на свеце і толькі слухаў.
Афарыст спыніў сваё выкананне, калі ўбачыў Змітрока. І тады дзіўным чынам пракляў Змітрока дудзячкай і дазволіў яму гуляць на ёй усё, што ён хоча. Сам афарыст прапанаваў Змітроку пагадзіцца з яго дзіўнымі ўмовамі, але Змітрок, байшоўшы дамоў, адмовіўся ад іх.
З таго часу Змітрок бярэ сваю новую дудачку ўсюды, дзе толькі можа. Ён гуляе на яе ў полі, у лесе, на рынку і нават на святах. Яго мелодыі стаюць папулярнымі ўсюды, дзе толькі яго дадзеныя звукі магуць дойсці.
Змітрок стаў сапраўдным майстрам дудзячкі, і яго мелодыі тчуць у самай сэрцы людзей. Ён прыняў сваю дудзячку як цудоўную дарогую рэч, якая дапамагае яму выражаць сваю мудрагу душу. І хоць багацце мінуло, Змітрок заўсёды заставаўся сапраўдным артыстам — чалавекам, які маг разрадіць сваю душу толькі музыкай.
[expert_review_likes style=»button-1-color» size=»m» icons=»thumbs» alignment=»» show_icon=»1″ show_label=»1″ show_count=»1″ hide_dislikes=»0″ label_like=»Мне нравится» label_dislike=»Не нравится» name=»Вариант 1″ link=»#1″ post_id=»»]
Вариант 2
Змітрок быў вядомым у вёсцы сваімі дудачнымі талентамі. Кожны раз, калі ён брал у рукі дудку, людзі спыняліся і слухалі з зацікаваннем. Але з дзяцінства ў яго было надта многа прыкметаў, і людзі часта гулялі зь яго. Так і атрымалася, што ён адзін за адным праз жыццё натрапляў на розныя няшчасці.
Адночас змітрок быў дужым аптымістам. Ён ніколі не аддаваўся ў крызісных сітуацыях і шукаў выхад з любой сітуацыі. І вось як-небудзь раз, калі ён памёр, яго прыгаворылі да пяцідзесяці гадоў турмаў з дублёнай працай. Змітрок засмуціўся, але пасля аднаго дня строгай дзяжуры ён узяў да плячоў і пачаў вытворваць дудку з сухога дрва, якое атрымаў з канцэнтрацыйнага лагера.
Ён працаваў, як не скурае, ва ўмовах цяжкай фізічнай працы і голаду. Але галоўным для яго быў той факт, што ён меў магчымасць стварыць нешта прыгожае і вясёлае. Пасля таго, як дудка была скончаная, змітрок вучыўся на граніцы сацыяльных сетак аж да таго, што ягое майстэрства зрабіла яго вядомым усюды.
Такім чынам, змітрок быў прыкладам таго, як можна знаходзіць радасць і творчасць нават у самых цяжкіх сітуацыях. Яго історыя паказвае, што нават у найболей безвыхадных сітуацыях можна знайсці сілу і выход.
[expert_review_likes style=»button-1-color» size=»m» icons=»thumbs» alignment=»» show_icon=»1″ show_label=»1″ show_count=»1″ hide_dislikes=»0″ label_like=»Мне нравится» label_dislike=»Не нравится» name=»Вариант 2″ link=»#2″ post_id=»»]
Вариант 3
Адным з дзіўных і непаўторных твораў беларускай літаратуры з’яўляецца верш «Дудар» Янкі Купалы. У гэтым вершы аўтар раскрывае тэму беларускага нацыянальнага героя, які выступае ў ролі дудачніка, гукаючага сваю дудку на ўсю беларускую зямлю. Гэты герой, з якім злучаюцца разнастайныя легенды і апавяданні, атрымлівае імя Змітрок Бядуля. Якія магчымыя з Іго беларускай культуры?
«Дудар» Янкі Купалы – гэта не проста апісанне хлопца, які гукае на дудцы. Гэта абрис, у якім здаровыцца нацыянальны дух, вайнайская мужнасць і мудрасць, туга па вольнасці і незалежнасці. Напэўна, калі б існаваў Змітрок Бядуля, ён быў бы сапраўдным сымбалам беларускага духу, яго сімвалам.
Для беларускай культуры дудар – сімвал мужнасці, вольнасці і мудрасці. У гэтым вершы Купала дудар выступае як герой, што апісвае, што ён уладае навыкамі, неабходнымі для выжывання ў цяжкіх сялянскіх умовах. Ён ведае, як шукаць ежу ў лясе, разумее, як абараняцца ад небяспекі, і мае ўльёгку прысутнасць духу. Гэта бодрае зварота да жыцця, які апісвае мужнасць і аптымізм беларускага народа.
Змітрок Бядуля таксама сімвалізуе беларускую вольнасць, адстойваную народам уваходжаны у граваньні з знешнімі ўладамі. У вершы Купала дудар выступае як непакіднае сэрца, якое не здатна паддацца на ўсякія ўплывы. Ён паганяе сваю дудку, нешта шчырае і жывое, што дапамагае яму чціць, што паўную будучыню Беларусі можна пабудаваць толькі на вольнасці і незалежнасці.
У агульным ракурсе дудар і Змітрок Бядуля стаюць сімваламі мудрасці беларускага народа, які ведае, што рассеяне нават у маленькіх рэчах, глыбокія і моцныя карані роднай зямлі. Гэта верш Янкі Купалы звяртае ўвагу да значэння нацыянальных сімвалаў у развіцці беларускай культуры і духоўнасці.
У выніку, верш «Дудар» Янкі Купалы адчыніў нам ачы і сэрцы для разумення беларускага духу і культуры. Змітрок Бядуля – гэта не проста хлопец, які гукае на дудцы. Гэта сімвал мужнасці, вольнасці і мудрасці, які існуе ў сэрцы кожнага беларуса.
[expert_review_likes style=»button-1-color» size=»m» icons=»thumbs» alignment=»» show_icon=»1″ show_label=»1″ show_count=»1″ hide_dislikes=»0″ label_like=»Мне нравится» label_dislike=»Не нравится» name=»Вариант 3″ link=»#3″ post_id=»»]
Вариант 4
Прыйшоў час у бытку адказаць на пытанне, хто ж такі Змітрок Бядуля Дудачка. Змітрок — гэта не простае імя. Змітрок — гэта сымбаль беларускай нацыі, сімвал смеласці, душэўнасці і мужнасці. Бядуля — гэта не так проста. Бядуля — гэта сымбаль беларускай пачці і вытрымлівасці. Дудачка — гэта не суразмоўленне. Дудачка — гэта сымбаль беларускай творчасці і народнай мудрасці.
Змітрок спраўдзіў немалую частку справы па падтрымцы нацыянальнай культуры і мовы. Яго захапленне беларускай музыкай і творчасцю было непавторна. Ён гуляў на дудаце так, што ўсе вакруг ўздыходзілі ад захаплення. Ён падмацоўваў нашыя нацыянальныя традыцыі і перадаваў іх у спадчыну наступным пакаленням. Яго дух праці і палац у навучанні здабыў яму шанец у вялікім літаратурным свеце.
Бядуля падтрымліваў Змітрока ў гэтым не лёпшым сваім дружба стала прыкладам дзяржаць супольныя традыцыі і ня перашкадоўваць адзін аднаму у навучанні і творчасці. Іх злучыла сувязь любові да роднай мовы, культуры і гісторыі. Воні разам узнагароджваліся за сваю праца ў гэтай абласці.
Дудачка меў вялікую значэнне для іх двух. Гэта быў не толькі інструмент, якімі яны гулялі, але і сродак выражэння сваіх найшчырэйшых пачуццяў і эмоцый. Для іх дудачка стала сымвалам іх сузнаецца і пачуццяў. Іх гуленьне змяцціла чуццёвасць і сродкам узнагароджвання.
Змітрок, Бядуля і Дудачка — гэта не проста набор слоў. Гэта сакрэт нацыянальнага гонару і сымвал нашай сілы. Яны сцягнулі навучэнне, песні і гульні, якія жывуць у нас да гэтага часу, надзённымі ўстамі і рукамі нашых сучаснікаў.
[expert_review_likes style=»button-1-color» size=»m» icons=»thumbs» alignment=»» show_icon=»1″ show_label=»1″ show_count=»1″ hide_dislikes=»0″ label_like=»Мне нравится» label_dislike=»Не нравится» name=»Вариант 4″ link=»#4″ post_id=»»]
Вариант 5
У літаратурным творы «Змітрок Бядуля дудачка» напісаны Іванам Чыжам унікальна магчымасць пазнаёміцца з хуткім змешаннем гумару, фантастыкі і гісторыі. Гэты твор дасягаецца, маючы гармонійнае сумеснае злучэнне герояў, якія жывуць у надвычайным свеце, сюжэту, які артыкулюе і характарызуе персанажаў, а таксама моцных метафар і сымбаляў. Размеркаванне прадметнасці спектру розных прастораў, нотатак і асабліва быцця рэальнасці і выкаданне гісторыі асабліва маецца сапраўдным край. Гэты літаратурны твор, які засяраюцца глыбейшым сэнсам і паэтычным выражэннем, асветлівае розныя глыбокія пытанні, маючы на мэтах паляпшэння жыцця ў чалавека.
[expert_review_likes style=»button-1-color» size=»m» icons=»thumbs» alignment=»» show_icon=»1″ show_label=»1″ show_count=»1″ hide_dislikes=»0″ label_like=»Мне нравится» label_dislike=»Не нравится» name=»Вариант 5″ link=»#5″ post_id=»»]
Вариант 1
Змітрак Бядуля быў асобыстасцю, што атрымаў шмат павагі ў сваёй вёсцы. Ён быў адметным гульцом на дудцы і заўсёды радаваў сваімі мелодыямі ўсё вёска. Вечарам у кругу сям’і або на святковых пачастунках ён заўсёды атрымліваў запрошанні паграць на сваёй дудцы.
Шчаслівым часам для Бядулі быў жніўны сезон, калі ён мог нарадзіць усім сваім таленце і дапамагаў гаспадарам у зборы. У той час усё вёска ціха сціхала, каб паслухаць адны з самых цудоўных музычных твораў, якія толькі маг мастак Бядуля. Яго мелодыі пераносілі кожнага ў прыгожую краіну, дзе гаспадары пасьля жніваў размаўлялі з беднайшымі ячнямі і дапамагалі аднаёму іншаму.
Незгода вёскі дасьледавала спасабы Бядулі, каб падтрымаць усю вёску дакладна ў такі час. Ён заўсёды быў гатовы дапамагчы таму, хто патрэбаваў яго падтрымкі, і яго добравольная дапамога давала ўсім веру ў лепшы дзень. Яго называлі Дудачкай, бо ён прыносіў усім радасць і шчасьце сваёй музыкай.
Такім чынам, Бядуля Дудачка быў сапраўдным героем сваёй вёскі. Яго даблесце і музычны талент змагалі шмат раз уганяць цемру і прыносілі святло і цеплы дотык усім, хто меў шанец пачуць яго дудачныя мелодыі.
[expert_review_likes style=»button-1-color» size=»m» icons=»thumbs» alignment=»» show_icon=»1″ show_label=»1″ show_count=»1″ hide_dislikes=»0″ label_like=»Мне нравится» label_dislike=»Не нравится» name=»Вариант 1″ link=»#1″ post_id=»»]
Вариант 2
У літаратурным кантэкстэ беларускай мастацкай культуры вельмі важнае значэнне мае твор Змітрока Бядулі «Дудачка». Гэта расказ пра простага хлопчыка-дудачніка, які ў сувязі з драматычнымі падзеямі доля вялікая ганіла яго. Але на працягу ўсёй творчасці Бядуля змяняе падыход да сваёй героя. Ён адначасова зьяўляецца яго крытыкам, праганьнікам і ўдзельнікам яго бацькі.
У раскажы «Дудачка» аўтар зьяўляецца як рэжысёр, які вялікага глядзіцеля вызначае распараджэнне героя-дудачніка ў супрацьстаяння дзеючым сытуацыям. З адной бок, Бядуля ўдзельнічае ў сьцюдзёньні з былымі семейнымі ўдарміць «Дудачка», з дачкай-сьмерцю, і сам іх адночасова патрабуе рассудкава адносіцца да рэальнасьці. Ён ўдзельнічае ў пачуцьці супрацьстаяння да свайго бацькі, а далей таксама становіцца валкім наценьнем для сям’і дудачніка. З аднаго боку, ён справядліва асуджвае дураньё ненавісьці і благаненьня дудачніка «раўнам із сабой» на размове аб заснаваньні. З іншага боку, ён дапамагае яму быць па-сапратывюмку і выразна сумаваць ад саманадзейных люды.
Праця гэтая ўдзельнічае ў абвальваньні героя, узнозе наносіць яму ўредж унутранай сутнасьці, бо ён, пачухняюць тоуру і крытыкуяць яго, зьнікае з апошняй гомільні на святлоарканых хвілюк, а потым усім становіцца зь вашай старонкай. Гэты твор выклікаў падзей, велікую задушаньне ў творchaў свайго часу. Ён характэрны не толькі для таго, што ён зманалівае ўяульваецца да сваіх герояў, але таксама для таго, што ён крытычна ацэньвае іх дзесяць у палітыках і падыях сучаснасьці.
[expert_review_likes style=»button-1-color» size=»m» icons=»thumbs» alignment=»» show_icon=»1″ show_label=»1″ show_count=»1″ hide_dislikes=»0″ label_like=»Мне нравится» label_dislike=»Не нравится» name=»Вариант 2″ link=»#2″ post_id=»»]
Вариант 3
У працэсе паставы сваёй страны, Беларусі, больш за ўсё важнае месца заўсёды было выканае мастацтва. Беларускія майстры вытвораў, якія выступалі на розных падзеях, заўсёды здабывалі вялікую папулярнасць. Адзіным з самых адамінантных якія наватце цяпер вызначаецца змітрок Бядуля дудачка.
Змітрок Бядуля быў адным з найбуйных майстраў у гульнявым дудзецца. Яго таленце ўзрастала змаганне па ўсёй Еўропе, якія сталі сапраўдным событием духаўнай культуры ў той час. Яго незвычайнае майстэрства ў гульні на дудцы здабыла яму мільёны вернікаў, якія здымалі свае выступленні і статалі яго фанатамі. Многае секрэты Змітрока Бядулі дудачкі заставаліся тайнай наватце пасля яго смерці, што дае яму культавы статус у гісторыі беларускай музычнай культуры.
Невядомае шмат пра жыццё выдатнага майстра, але яго творчасць заставіла незабытны след у гісторыі краіны. Яго талент, мужнае зменаў музычнай культуры Беларусі і яго непасрэдная ўдзел у стварэнні гісторыі музычнай культуры даюць яму прынцыповае месца ў пантэоне выдатных майстраў жанчыны.
[expert_review_likes style=»button-1-color» size=»m» icons=»thumbs» alignment=»» show_icon=»1″ show_label=»1″ show_count=»1″ hide_dislikes=»0″ label_like=»Мне нравится» label_dislike=»Не нравится» name=»Вариант 3″ link=»#3″ post_id=»»]
Придумайте и вы свой вариант сказки «змитрок бядуля дудачка»! Пишите в комментариях свои идеи!